Go

بدنیست همیشه یه اطلاعاتی از نسخه برنامه تو دل خودش باشه. مدتهاست که من از Make برای کامپایل برنامه استفاده میکنم، و قبلترها، قبل از اینکه کامپایل کنم برنامه رو، یک فایل میساختم (به صورت اتوماتیک) مثلا با این محتوا : package main // this file is autogenerated var ( // Commit hash hash = "a5df371b88bc3f875f49a3b7e19b55c88cd31487" short = "a5df371" // commit date date = "2016-04-30 11:21:46 +0430 +0430" // build date build = "2016-04-30 11:21:46 +0430 +0430" // commit count count = "42" ) بعد قبل هر کامپایل این فایل مجددا ساخته میشه و متغیرهاش آپدیت میشن. خوبه، ولی نه به اندازه کافی. این فایل باید ignore بشه تو ورژن کنترل، کسی از کامند مناسب استفاده نکنه ساخته نمیشه و الی آخر. این شد که افتادم دنبال راه حل بهتر. ...

Golang یک کتابخانه عالی http داره که کلی قابلیت بهت میده. مثلا http2 و قابلیت ساپورت رنج روی فایل برای دانلود که تقریبا به سادگی آب خوردن پیاده میشه. من معمولا یه وب سرور میذاشتم سر راهش. یعنی پروکسیش میکردم. مثلا nginx و هنوزم خیلی وقتا اینکار رو میکنم. منتها یه وقتایی هست که کلا نمیخوای درگیر وب سرور خارجی بشی. دلیلش هر چی هست :)‌ و میخوای از سرور خود Golang استفاده کنی. این کاملا با اون چیزی که توی پایتون و روبی و PHP به عنوان وب سرور به خوردمون دادن متفاوته. این یک سرور آماده برای کاره نه یک وب سرور برای محیط دولوپمنت. ...

شوخ طبعی دولوپرها همیشه جالب بوده برام، چون اصولا ندارن و چیزهایی که براشون شوخی حساب میشه رو کسی جز خودشون براش بامزه حساب نمیشه. این شوخی تیم گو بوده که اولین کامیتهای گو رو اینطوری رقم زده : لینک اولین کامیت برای اونها که ممکنه شوخی رو نگرفته باشن، تاریخ و Author اون چهار تا کامیت اول رو ببینید. Brian Kernighan، کسی که اولین Hello World شناخته شده رو تو کتابش داره، تاریخ هم که خیلی قدیمیه، برمیگرده به قبل از زبان C حتی. ...